Yok yok, kesin taktım

Yok yok, ben taktım bu belediye otobüslerine. Sorunlar sanki gözüme gözüme batıyor. Hal böyle olunca da bana da yazmak düşüyor. Sayın okurlar; Toplu taşıma araçlarını kullananlarınız bilirsiniz ki, özellikle belediye otobüslerini ve tramvayları, yaşlılar ve için ayrılan oturulacak bölümler vardır. Bu yerlere oturanlar yaşlı bir vatandaş binince otobüse, kalkar yer verir. Çok şükür gençlerimiz, kimilerimiz aksini iddia etse de, hala büyüklere olan saygılarını yitirmedikleri için, kalkıp yer verirler. Geçenlerde, benim değil ama, yakın bir arkadaşımın yaşadığı olayı aktaracağım. Arkadaşımın anlattığına göre; Bizimki otobüste başka boş yer olmadığı için yaşlılar için olan oturağa oturmuş. Bir iki durak sonra yaşlı bir kadın binmiş otobüse. Bizimki de haliyle kalkıp yer vermek istemiş. Ama yaşlı kadın “Yok guzuuum yok, orası çok yüksek, ben çıkamam oraya” diyerek teklifi reddetmiş, arka sırala doğru yol almış. Bizimki de haliyle geri oturmuş yerine. Ardından birkaç durak sonra tekrar yaşlı bir kadın daha binmiş otobüse. Arkadaş yine yer vermek istemiş ancak yaşlı teyzemiz “Yavruuum ben oraya çıkamam, otur sen” diye, yine aynı gerekçeyle teklifi reddetmiş, arkalara doğru yol almış. Bizimki şaşkın. Ardından bir durak sonra yaşlı bir adam binmiş otobüse, arkadaş yine aynı aliceplıkla kalkmış yer vermek için ama yine aynı gerekçeyle amcamız oturağın çok yüksekte olduğunu ve oraya çıkamayacağını belirterek oturmamış. Olay bu sayın okurlar. Evet, toplu taşımada yaşlıları, engellileri ve hamileleri düşünerek, onlara özel oturakların yapılması, olması gereken bir davranış. Ancak, bu vatandaşlar için ayrılan yerlerin ne kadar kullanışlı olduğu ise tartışmalı bir konu. Sen 60 yaşındaki bir teyze için, iki metre yükseklikte oturak yaparsan, haliyle o teyzede “Guzum çıkamam oraya ben” der, yaptığınla kalırsın. Niyet halis olsa da sonuç fiyasko. Sayın okurlar; Bir şeyleri sırf yapmak için yapmayalım. Yaptığımız şeyin arkasını düşünelim. Acaba bu yaptığımız, gelecekte vatandaşlara gerçekten yararlı olur mu, amacına uygun hizmet eder mi, diye düşünelim. Düşünelim ki, komik duruma düşmeyelim.