TÜKÜRÜN

Akıldır insanı hayvandan ayıran
Ahlakıdır insanı saygın kılan
Yâd edilir insan, asarı olan
Hala kimliği vahşi, beşer olan
İnsana tükürün!

Doyumsuz olan, sömürdükçe sömüren
Zulümden beslenip zalimce ölen
Mazlumu ezen gözyaşı ve kanını döken
Bir de güçlüyüm haklıyım diyen
Alçağın leşine tükürün

Zalime yandaş olan, hakikati görmeyen
Girdabına girip bir de yalan söyleyen
Maziye bakıp ders alıp tarihini bilmeyen
Beyni satılmış şüheda'yı unutmuş, zalimi dinleyen
Hainin yüzüne tükürün

Dünya biziz diye haykıran beşli çetenin
Haysiyetsiz yardakçı maşalı ellerin
Sadece seyretmekle kalan, sessiz dillerin
Bir nalına bir mıhına vuran, şahsiyetsiz kahpelerin
Gövdesine tükürün

Hani müslümanlar bir binanın tuğlaları gibiydi
Yıkıldı Müslümanın duvarları, görmedin derdin neydi
Zülme rıza zulümdür, keşke bilseydi
Beş vakit kıyama durursun da; bilseydin hikmeti neydi
Şuursuz Müslüman'ın özüne tükürün

Yığdıkça yığan, infak nedir bilmeyen
Kibrin hışmıyla dünyayı ben yarattım diyen
Aslında beline taş bağlayıp yürüyen
Varlık denizinde boğulan, yüzemeyen
Müstekbir'in kibrine tükürün