Tam zamanında öyle bir güzellik yaptınız ki, hepinizin emeğine sağlık

Nasreddin Hoca eşeğini kaybetmiş ve arıyor, bu arada da neşeli bir türkü tutturmuş. Birisi sorar: Hocam, eşeğini kaybettiğin halde sen türkü söylüyorsun? Son bir ümidim, eşeğim tepenin arkasında olabilir. Eğer değilse, bekle ve gör o zaman sen bendeki feryadı!
Eyüp maçı hariç, 7 maçta 2 galibiyet, 2 beraberlik, 3 mağlubiyet. 8 gol atmışız, 10 gol yemişiz, toplam 8 puan, 11. sıradayız.
Bodrum ve Trabzon’a nefes aldırdık, hayat verdik demiştim ya, işte şimdi bize nefes, hayat veren maç.
YOK. YOK. YOK…
Günlerden pazar, saat 13.30 yazdan kalma bir gün, klasik söz ya saha, zemin, hava her şey mükemmel. Tek eksik var, taraftar, GEÇEN SEZONDA HAKLI OLARAK KÜSTÜLER.
YOK. YOK. YOK… yine yok.
Eyüpspor’un vuruşu ile başladık. İlk dakikalarda ön alanda baskı kurduk. İyi bir takım olan Eyüp baskıyı çabuk kırdı ayağa toplar ile üzerimize gelmeye başladı. Bir çare bulamadık. Sürekli top kayıplarımızdan bahsederim, rakip sahada bile top kaybetsek kalemizde sıkıntı yaşıyoruz.
Bu arada hakkını teslim edeyim, takım iyi kontra atak çalışmış. Hızlı çıktığımız zaman etkili olduk. Son paslarda başarılı olsak öne geçebilirdik. Ancak, her nedense topun hakimiyetini rakibe verdik. Bir müddet sonra tekrar ön alanda baskı kurmaya başladık, bu defa da orta sahamızı rahat ve çabuk geçtiler. Mecburen kontrollü oyuna ve uzun toplara döndük.
Dönmesine döndük ama zar zor kazandığımız topları da son paslarda heder ettik. Bundan cesaret bulan Eyüp, dalga dalga üzerimize gelmeye başladı.
38. dakikada Slowik mutlak bir golü önledi. Sergilediğimiz oyun ile ilk yarıyı beraberlik ile tamamlamak başarı.
Topa sahip olma ve diğer istatistiklerde üstün olsa da Eyüpspor’un öyle baskılı, ısıran bir oyunu yok. Fırsat bulursak atarız düşüncesinde, biz de rakibe ayak uydurduk, kazandığımız topları da özgüven eksikliği mi, kondisyon yetersizliği mi desem çok çabuk kaybettik.
İlerleyen dakikalarda Eyüp defansını nerede ise orta sahaya çekti. Adeta kendi sahamızdan çıkamaz olduk. Bir iki çıkışımızda geriden destek gelmediği için yapılan ortalar ya taca ya da auta çıktı. Yorgunluk mu? İsteksizlik mi? işte her neyse, hakimiyeti tamamen Eyüp’e bıraktık. Hiç baskı görmeyen rakip oyuncular öyle rahat kalemize geldiler ki, golün geleceği zaten belliydi. Nitekim, 65. dakikada Ahmed Kutucu ceza sahası dışından golü attı: 0-1. Bu dakikadan sonra yaptığımız değişiklikler aklımızı başımıza getirdi. Karşılığını da 72. dakikada Yusuf Erdoğan ile aldık: 1-1.
Son dakikalarda rakip kalede yoğun bir baskı kurduk, kazandığımız duran topa 90 artı 7’de Aleksic öyle güzel vurdu ki, tüm stat ayağa kalktı: 2-1.
Yazımın başlarında hocanın kayıp eşeğinden bahsettim ya, işte o eşeği kaybetmedik.
ÜMİTLERİMİZİN TÜKENDİĞİ, “Tam zamanında öyle bir güzellik yaptınız ki, hepinizin emeğine sağlık…”