SOSYAL BARIŞ-5

ÜÇÜNCÜ ADIM; ADALET VE HUKUK

İnsanın sosyal varlık olmasının yeter ve gerek şartı müşterek yaşamın ilkelerine uymaktır. Adalet; insanın doğuştan itibaren sahip olduğu vazgeçilmez, ertelenmez devredilmez hakların güvence altına alınmasını ve korunmasını ifade eder. Adalet evrenseldir; ırk, renk, din, dil coğrafi bölge farkı gözetetmeksizin herkes için; geçerli kurallar ve müeyyideler bütünüdür. İnsanların doğuştan sahip oldukları devredilmez, ertelenmez vazgeçilmez haklarının korunmasına yönelik temel ilkeleri ifade eder.

Hukuk; Adaleti merkeze alarak toplumların- milletlerin kültür, örf ve kendilerine özgü değerlerini korumaya yönelik hak ve özgürlük lerin güvencesini ifade eder. Bir başka ifadeyle hukuk, toplumu disiplinize etmek üzere yasaların tanzim-tasnif ve uygulamalar bütünüdür. Hukuki müeyyideler milletlerin nezdinde farklılıklar arz edebilir. Bir ülkede yasak olan bir eylem, bir başka millette yasak olmayabilir. Bu değişkenliklerin temel sebepleri; ülkelerin siyasi rejimleri, iktidarların politikaları, hatta coğrafi bölgelerin farklılıkları vs. olabilir. İnsan hakları kavramını biraz analiz etmek istiyorum.

Bütün canlılar iki cinsten Neşet etmiştir. İnsan erkek (sperm) ve dişi (yumurta/ovum) hücrelerinin embiryolojik yasalar çerçevesinde birleşmesi sonucu tecelli etmiş bir kombinasyondur. Kombinasyon kavramını kullandım. Çünkü anarahmi içerisindeki bu süreç biyolojik, matematik, fizik ve kimya yasalarının eşgüdümlü bir şekilde tezahür ettiği bir süreci ifade eder. Bu süreç akıllara durgunluk veren mucizevi bir tecellidir. İnsanın var oluşunu derinlemesine analitik düşündüğümüzde hücreler, dokular ve organlar arasında nizam-intizam-disiplin- barış içinde işlediklerini ve işlevlerini yaptıklarını görürüz. Aslında barış insanın vicdan kavramı ile mücevhhez olmasını müteakiben kazanmış olduğu fıtratıdır. İnsanın kavga, çatışma, savaş, terör gibi  davranış ve eylemleri; iyiliğin, doğrunun ve güzelin düşmanı şeytanla işbirliği içinde ittifakının sonucudur.