Sıra geldi kader maçına

Sizlerle en son bu sütunlardaki buluşmamızda, Sergen Yalçın’la yeni bir ümide sarıldığımızı anlatmıştım. Evet, Sergen Yalçın ve öğrencileri ümidimizi boşa çıkarmadı ve Konyaspor sekiz maçta 14 puan toplayarak 1.75 puan ortalaması tutturdu. Eğer bu ortalamayı ligin geneline yaymış olsaydık, şu an 56 puanla beşinci sırada olacaktık. Nitekim, Sergen Yalçın’ın moral motivasyonu ve takım kurgusunda yaptığı ufak değişikliklerle, lige tutunmak için tekrar çırpınışa geçtik ve artık her şey şu an bizim elimizde. Habertürk yazarı Atilla Ertürk’ün hafta içerisindeki bir yazısından ufak bir kısmı burada aktarıp devam edelim; “Galatasaray Kulübü’nün ilk başkanı olan Ali Sami Yen, kulübün kuruluş öyküsünü şöyle anlatıyor: - Nasıl mı kulüp reisi oldum? Futbol topunu iyi yağlıyor ve iyi şişiriyordum. Zaten varımız yoğumuz bir futbol topumuzdu. Okula giderken Domuz Sokağı’ndan geçer, domuz yağı alırdım. Topu onunla yağlardım. Bir gün topa yama yapmam gerekiyordu. Yeni aldığım pabucumu kestim, kestiğim parçayı topa yamadım. Bu davranışımı gören arkadaşlar büyük payeyi (kulüp başkanlığını) bana verdiler. Yani o zamanlar reisliğe en çok çalışanlar gelirdi. Cevdet de formaları yıkadığı için ikinci reis payesini almıştı.” Evet Sergen hocam, eğer bu hafta sen ve oyuncuların Göztepe’yi yener de ligde kalmamızı sağlarsanız, emeğinizin karşılığını Konyalıların gönlünde en nadide şekilde ömür boyu yer alarak fazlasıyla alırsınız. Para pul kazanılır ama böylesine büyük ve güzide bir şehrin sevgisini, muhabbetini kazanmak herkese yar olmaz. Konyalı kendisinde emeği olanları asla unutmaz. Bursa maçının ilk yarısında kötüymüşüz, Karabük’ü zor yenmişiz gibi lakırdıların üzerinde durmanın ne yeri ne zamanı şimdi. Çünkü şimdi ders çıkarma değil, sonuç alma zamanı. Göztepe mücadelesinde tribünler zaten tamamen dolacak, o ayrı. Gençliğinde Tarsus’larda, Sakaryalar’da, Eskişehirler’de yeşil-beyazın peşinde koşup da şimdi artık bir köşeye çekilen hacı amcalarımız da oğullarına torunlarına bu maçı soracak heyecanla; “Oğlum bizimkilerde nöördü bugün” diye. “Yendiler” cevabını alınca, “Yaşa len Sergen hoca” derken gözlerinde oluşan sevince vesile olmanın mutluluğunu başka neyle değişir ki insan. Konyaspor’un son yıllardaki başarılarından ötürü yavaş yavaş tribünlerde görmeye başladığımız Konyaspor formalı minik taraftarların buralarda bulunmaya devam etmesi için elzemdir, bu maçı kazanmak ve ligde kalmak. Hadi bu yıl bir şekilde çokça acısıyla bitiyor. Anadolu’ndan bir büyük kulüp çıkarma sevdasıyla, yeni stadyumla başlayan hayalin peşinde, önümüzdeki sezondan itibaren yeniden yürümeye devam etmelidir bu kulüp. Sezon bitiminde herkes şapkasını önüne indirecek ve gerekirse pirincin içindeki taşlar tekrar ayıklanarak, doğru bir yönetim yapısıyla bu yürüyüş sürdürülecektir. İşte tüm bunlar için, bu maç kader maçı. İnşallah diğer maçlardan da lehimize sonuçlar gelecek ve hafta sonu ligde kalışımızı kutlayacağız. Ve büyük Konyaspor taraftarı... Bu maç tribünde oturup sahadaki oyunu seyretme maçı değil. Daha takımlar ısınmak için sahaya çıktığı andan itibaren, deplasman kabusu nasılmış rakibe gösterme zamanı. Ama tabii ki taşkınlık yapmadan, küfretmeden, kulübü zora düşürecek davranışlarda bulunmadan… Sezon başındaki beş maçlık ceza değil mi, bu yıl belimizi kıran sebeplerin en büyüklerinden biri… Şöyle derin bir oh çekmeyi çok özledik bu sezon… Az kaldı, tünelin sonu göründü inşallah…