PEDAGOG OLMADAN PEDAGOGLUK YAPANLAR!

Büyüklerin sessiz pedagojisi bir neslin şansı bence. Her ne kadar çetin görünen bir tarafları olsa da, aslında yakın temas kurdukça içlerinde şefkatli bir canlıyı görüyorsunuz.
Anneanne babaanne ve dedeleri ile doyasıya vakit geçirenler beni daha iyi anlayacaklardır. Büyüklerle geçen çocukluğumuz, aslında kişilik karakter gelişimimizi olumlu yönde etkiledi. Oturmasını kalkmasını, insanlarla nasıl iletişim kurmamız gerektiğini görerek hâl diliyle öğrenince daha etkili daha kalıcı oldu. Büyüklerimiz pedagog ya da psikolog değillerdi belki ama.. Edebi adabı güzel ahlakı öğretirken tıpkı bir mürebbi gibi nasıl bu kadar tesirli olmuşlardı?
Geçmişte, büyüklerimizin öğrettiği değerler hayatımızın merkezindeydi. Saygı, sevgi, hoşgörü gibi kavramlar, aile büyüklerimizden öğrenilen temel ilkelerdi. Komşuluk ilişkileri sıcak ve samimiydi. Birbirine yardım etmek, paylaşmak günlük hayatın bir parçasıydı. Çocuklar, büyüklerine saygı gösterir, onların sözünü dinlerdi. Ancak günümüzde bu değerler yerini bireyselliğe, rekabete ve tüketim çılgınlığına bırakıyor. İnsanlar arasında mesafe artarken, empati ve merhamet duyguları zayıflıyor. Sosyal medya ve teknolojinin hayatımıza girmesiyle birlikte yüz yüze iletişim azalıyor ve insanlar sanal dünyalarda kendilerini yalnız hissediyor.
Aynı zamanda hâl dilinin gücü büyüktü. Sözcüklerden çok davranışlarla öğrendik. Büyüklerimizi gözlemleyerek hayatın inceliklerini kavradık. Onlar bilinçsizce de olsa birer mürebbi gibiydi. Değerleri bize farkında olmadan aşıladılar. Saygı sevgi hoşgörü gibi kavramlar hayatımızın merkezine yerleşti. Günümüzde bu durum ne yazık ki pek de söz konusu değil. Teknoloji bağımlılığı bireyselleşme gibi sorunlar çocukların yetiştirilmesinde önemli bir yer tutuyor..
Büyüklerin yetiştirme yöntemleri çocukların geleceğini şekillendiriyor. Onların sessiz pedagojisi bizde derin izler bıraktı. Günümüzde bu yöntemlerin kaybolması gelecek nesiller için kaygı verici. Büyüklerin rolünü yeniden hatırlamak ve çocuklarımızın daha iyi yetişmesi için onlardan ilham almak zorundayız..
Büyüklerimizin bizlere miras bıraktığı değerler, toplumumuzun yapısını oluşturan en önemli yapı taşlarındandır. Saygı, sevgi, hoşgörü, dürüstlük gibi değerler, geçmişten günümüze kadar insanlık tarihinin her döneminde önemini korumuştur. Bu değerleri yaşatarak, hem kendi iç dünyamızı zenginleştirir hem de yaşadığımız topluma daha güzel bir gelecek inşa ederiz. Büyüklerimizin öğütlerini unutmadan, onların izinden giderek, daha iyi bir dünya için çabalamalıyız. Unutmayalım ki, köklerimizi ne kadar güçlü tutarsak, geleceğe o kadar sağlam adımlarla ilerleyebiliriz.