Önlem alınmaz ise… Öyle görünüyor ki bu daha başlangıç

Felaket tellallığı yapmak istemiyorum. Ancak şahit olduklarımız ve yaşananlar ister istemez böyle bir başlığı atmama sebep oldu. Evet, İstanbul Eyüpsultan' da okul müdürü İbrahim Oktugan okuldan uzaklaştırılan bir öğrenci tarafından makam odasında kurşun yağmuruna tutularak öldürüldü. Kamuoyuna yansıyan bilgiye göre, Okul müdürü İbrahim Aktutan, kendisini öldüren öğrenciye, "Burası Türkiye, Türkçe konuş" dediği için öldürülmüş. Bu arada Müdür, Oktugan'ı vurarak öldüren Irak asıllı Y.K.’nın son bir yıl içerisinde karıştığı polislik olaylara bir göz atarsak,
Bu Iraklı genç son bir senede 3 okul değiştiriyor. Yetmiyor önceki okulunun çardağını ve ağaçlarını yakıyor. Şimdi bu yabancı uyruklu gibi milleti ırkı ne olursa olsun yakan, yıkan, vuran, yaralayan, bıçaklayan, çalan, çete kuran ve yaşı da 18’in altında olduğu için ÇOCUK dediklerimiz bütün bunları acımasızca yapmaya devam ediyor. Üstelik, tek kötü örnek bu değil. Geçtiğimiz günlerde bir kadın öğretmen öğrenci velisi tarafından darp edilmişti. Okul koridorunda veli tarafından resmen darp ediliyor, dayak yiyor, hastanelik oluyor.
Diyarbakır’da bir kız öğrenci öğretmenine kızıyor tabancayı çekiyor okulun kapısına dayanıyor.  Güzel ülkemizin güzel insanları yok efendim yabancı uyruklu imiş. Türk olsa ne yapılırmış? Falanmış filanmış. Efendiler yapmayın etmeyin, vicdanı olan bunları yapar mı? Bu sadece eğitimde.
YALAN DİYEN ÇIKSIN DESİN
Bizim toplumumuzda şöyle bir anlayış var. Okumuş, doktor, mühendis, öğretmen olmuş kesime içten içe bir kıskançlık ve düşmanlık var. Hatta, yüksek makam sahibi olmuş kişilere de aynı hisler beslenir. Bunlar bir hata yapsa da eleştirsek, şikâyet etsek, dövsek, öldürsek diye alttan alta kin besleriz. Şimdi diyeceksiniz ki, toplumun tamamı mı bu düşüncede. Elbette değil, okumayan, araştırmayan, sorgulamayan ama her şeyi bilen, her konuda fikri olan, torpil ile bir yere gelen, getirilen belli bir kesim var ya. Aynen bu düşüncede. İşleri asmak, kesmek, şikâyet, yok etmek. DEĞİL Mİ? Hadi, yalan diyen çıksın desin, bende özür dileyeyim. Beyler, bir doktor, mühendis, öğretmen kolay yetişmiyor. Empati yapalım, kin beslediğiniz, şikâyet ettiğiniz, dövmek ya da öldürmek istediğiniz kişi ya da kişilerin bir ananın bir babanın evladı olduğunu, ya da çocukları, sevenleri, sevdikleri olduğu hiç mi aklınıza gelmez. Nasıl ve neden oldu da "Elhamdülillah bir doktor dövebiliyoruz" düşüncesine nasıl geldik, ya da getirildik. Son günlerde yaşananlara bakınca, “Öyle görünüyor ki bu daha başlangıç” demekle felaket tellallığı yapmıyorum.

leblebicia@gmail.com