DENGE

Sevgili okurlar; Modern çağda insan ilişkilerinde sürekli gelgitler yaşarız. Rayına oturtamadığımız, gelişi güzel yaşadığımız duygularımız ve oradan oraya sıçrayan düşünlerimizle hayatımızda bir denge unsuru kurmaya çalışırız. Bazılarımız refah seviyesi daha yüksek bir hayat için varını yoğunu ortaya koyarken, bazılarımız ise önüne altın tepsiyle sunulan fırsatları elinin tersiyle iter. Bazılarımız vücut ölçülerinden şikayet eder, bazılarımız gözünün renginden, saçının renginden, boyunun kısalığından yakınır. Bazılarımız başkalarının dediğine çok takarken, bazılarımız da olabildiğince umursamazdır. Bazılarımız içine kapanıktır, bazılarımız ise kabına sığmaz. Ama istisnasız herkes farklı olmaya çalışır değerli okurlar, herkes kendisini diğerinden bir şekilde, bir nedenle, bir konuda daha üstün görür. Oysa ki, Milyonlarca farklılıklarımıza, farklı olmaya çalışmalarımıza rağmen, hepimiz o kadar aynıyız ki, farkında değiliz. * Beyinlerimiz algılamıyor. Gözlerimiz gömüyor. Dokunduğumuzu hissedemiyoruz. Ve en önemlisi… Birbirimizi anlamıyoruz, Anladığımızı iddia ediyoruz, Anlamış gibi yapıyoruz En sonunda yanlış anlıyoruz. Kapital dünyanın popüler kültüründe öyle güzel yoğrulmuşuz ki, Öyle güzel harmanlamışlar ki bizi tek tip olmamıza rağmen, tek ve bir olduğumuzu düşünüyoruz. Farklı olduğumuza inanıyoruz. Kendi dengemizi kurmaya çalışıyoruz, Ama Dengeye oturmuşuz, bilmiyoruz. * Aslında, ünlü düşünür Montaigne’nin de (Montein) dediği gibi… Belki de “Yaşamın amacı karşıtlıklar arasında denge kurmaktır.” Belki dünyanın dengesi de budur.