DEDİKODU YAPMAK NEDEN BU KADAR LEZZETLİ?

Kıymetli dostlar, hayata herkes kendi penceresinden bakar. Baktığımız pencere hangi yönde ise hayatın o yüzünü görürüz. Penceremiz hoş olmayan bir manzaraya bakıyorsa, hoş olmayan bir manzara görürüz. Bir deniz bir orman mis gibi çiçeklerin olduğu bir yöne bakarsa güzel bir manzara görürüz. Camlarımız kirliyse hayata baktıklarımızı biraz puslu görürüz.
Peki temiz bir manzara görmek istiyorsak ne yapmamız gerekiyor? Kendi penceremizi temizlemek öyle değil mi? Peki kendi penceremizin temiz olduğunu nasıl tespit ederiz? Örneğin; olumsuz bir olayla karşılaştınız.. Bunu analiz ederken hemen yargılar eleştirir, çocuklukta öğrendiğiniz bilgiler üzerinden yorumlarsanız, içine bir de şifalanmamış travmalarınızı katarsanız; demek ki gönül pencereniz henüz temizlenmemiş.
Dahası, insanların hata ve kusurlarını araştırıp dedikodu gıybette master yapıyorsanız, kirli bir zihniniz var demektir. Hucurat suresi 12. Ayeti kerimede “Birbirinizin kusurunu araştırmayın” buyrulur. Özellikle sevgili peygamberimizin çok sevdiğim bir sözünü hatırlatmak isterim: “Sizden biriniz kardeşinizin gözündeki çöpü görür de kendi gözündeki merteği unutur” .
İnsanların hata ve kusurlarını görmeye gözünü diken bir insanın dönüp kendisinin kusurlarını görmesi nasıl beklenir? Hani derler ya “herkesin ayıp torbası arkasında” diye.. Kendi kusurları ile uğraşan insanın gönlü huzurludur. Başkasının kusurlarıyla uğraşan insanın farkında olmadan zihni bedeni yorulur ve sonrasında ruhsal psikolojik hastalıklar meydana gelir.
Dedikodu, insanlık tarihi boyunca var olmuş, sosyal ilişkilerin vazgeçilmez bir parçası gibi görünen, ancak aynı zamanda büyük zararlara yol açabilen karmaşık bir olgudur.
Peki dedikodu insana neden bu kadar lezzet verir? İnsanlar sosyal varlıklardır. Dedikodu yaparken başkalarıyla ortak bir zemin bulur, onlara yakın hisseder ve bir aidiyet duygusu yaşarız. Bu, beynimizdeki ödül merkezlerini uyararak keyif verici bir deneyim yaratır. Haliyle insanlar bir araya geldiklerinde dedikodudan kaçınılmaz oluyor.
Dedikodu, insanı rahatsız eden durumlarla başa çıkmanın bir yolu olabilir. Negatif duygularını başkalarına yönelterek bir tür rahatlama sağlayabilir. Dedikoduyu artık sadece kadınlar değil erkekler de bir araya geldiklerinde yapabiliyorlar. Bazen de diyorlar ki; “biz dedikodu yapmıyoruz bilgi paylaşımı yapıyoruz.”
Sonuç olarak, dedikodu, insan doğasının bir parçası olsa da, bilinçli bir şekilde kontrol edilmesi gereken bir davranıştır. Başkalarının hayatlarına saygı göstererek, doğru bilgileri paylaşarak ve olumlu iletişimi teşvik ederek daha sağlıklı bir sosyal çevre oluşturabiliriz.