BİZ MUCİZEYİZ YA SİZ?

‘Nasılsınız?’ sorusuna verdiğimiz cevap, hayat döngümüzü de bayağı anlatır aslında. Mesela öylesine bir "iyiyim"in arkasından aşkla şikayetlerimizi sıralıyorsak; "Ay bu aralar başım şöyle ağrıyor, şununla şu sıkıntıyı yaşadım, yuvarlanıp gidiyoruz işte" vs. dersek bilelim ki aynı döngü devam edecek... Ya da eğer sizde benim gibi "Elhamdülillah ne olsun koşturmaca" diye cevap veriyorsanız o zaman da koşturmamız devam edecek, zamanımız sıkışacak. Geçenlerde sadece bunu fark edip kelimemi değiştirip aslen daha çok şükre geçtiğimde ilk olarak vaktimin bereketlendiğini deneyimledim ;) Ah bir de en güzeli -nasılsınız- sorusuna; ‘Harikayım, mucizeyim, çok çok iyiyim’ gibi cevaplar verdiğimizde bizim kadar muhatabımızı da iyileştirici etkisi vardır. Ama biz genelde çok çok iyiyim demekten korkarız, çünkü otorite yine dışarıdadır. Yani çok çok çok iyiyim dediğimizde karşı tarafın düşünceleri bizim merkezimizdedir. "Ayy bunun da hayatı ne kadar kolay" derler diye korkarız "Oh ne güzel hiçbir sıkıntısı yok” derler diye korkarız; halbuki herkesin sıkıntısı derdi, yolunda gitmeyen bir şeyleri vardır ama odağı iyi olanlara kaydırdıkça bunlar küçülür de küçülür... Zira belki başımız belki dizimiz ağrısa bile belki gece iki saat uyumuşsak bile milyonlarca hücremiz sağlıklı ve her an Hayy isminin tecellisiyle tekrar ve tekrar yaratılmaya devam ediyor... Sizce de çok iyiden de öte mucizevî değil miyiz? Hayatınızda yolunda gitmediğini düşündüğünüz ne varsa iyileştirmek için öncelikli ilk adımı kendi sesinizi duyacağınız bir şekilde niyet etmektir... Gözlerinizi kapatıp, doğru nefes alıp verdiğinizde ve odaklandığımız da ‘an’ da kalırız. Zihin geçmiş ve gelecekle uğraşmadığında farkındalık hâline geçeriz. Ve dahi vesveselerden kurtuluruz. Ezcümle; huzurun kapılarını aralarız. Biz MUCİZEYİZ, ya siz?