Bir tek şu tepenin arkası kaldı, orada da yoksa gör feryadı

Hakan hocanın yanlış taktikleri sonucu tarihi bir yenilgi aldığımız Fenerbahçe maçından sonra resmen düşme hattına demir attık.
“Helal olsun senaryo güzel yazılmış, Galatasaray Fenerbahçe maçı öncesi iki futbolcu kadro dışı bırakıldı. Şimdi bir tanesi affedildi, ne değişti, Yönetim camianın kaderi ile oynamayın”.
Ayrıca, “İlhan Palut'un görevine anlamsız bir şekilde son verdikten sonra Konyaspor'da işler hiç bir zaman yolunda gitmedi. Palut hoca döneminde Süper Lig'de şampiyonluk kovalayan Konyaspor'dan küme de kalma mücadelesi veren Konyaspor'a kadar geldi”. “Allah yardımcımız olsun" diyen oldukça önemli bir kesim var. HAKSIZ da değiller.
Yönetiminin içinde bulunduğumuz durumdan kısa süre içinde çıkmamız için canla başla çalıştığını tahmin ediyorum.
Allah aşkına yönetime de taraftarlara da sesleniyorum, yeterince üzüldük, bizlere aklımızı kaybettirmeyin.
Nasreddin Hoca, kaybettiği eşeğini dağda bayırda aramaya başlamış ama bir taraftan da bildiği bütün türküleri söylüyormuş.
Görenler, "Türkü söyleyerek eşek aranır mı hocam" diyecek olmuş... Hoca, "Bir umudum şu tepenin arkasında... Orada da bulamazsam siz seyreyleyin bendeki ağlamayı feryadı". 
İstanbulspor karşısına türkü çağırarak geldik. Öyle bir hava estirildi ki, biz bu ligde nasıl olsa kalırız.
Ancak, geldiğimiz noktada işin renginin hiç de öyle olmadığı artık görüldü. Yani geldik son tepenin arkasına.
Son sekiz deplasman maçından istediğimiz sonuçları alamadık. Karnemiz iyi değil. Belki şöyle bir intiba oluşmuştur, İstanbulspor 6 puanda nasıl olsa bu maçı alırız.
Asla böyle düşünmedim. Adana deplasmanından bir puan çıkaran takım, asla hafife alınmaz. Ayrıca hiçbir bir maç oynanmadan kazanılmaz. Nitekim önde baskılı başlayan taraf İstanbulspor oldu. Bir an önce gol bulup psikolojik üstünlüğü ele almak düşüncesinde.
İlk 20 dakika fena değildik, bu dakikadan sonra topunda oyununda hakimiyetini kaybettik.
İsabetsiz top atma hastalığımız tekrar nüksetti. Allah nazardan saklasın, Deniz’in kurtarışları olmasa iki farklı yenilgi ile soyunma odasına gidebilirdik.
2. yarıda daha arzulu olmamız lazım ki gol veya goller bulabilelim düşünceleri aklımdan geçerken ikinci yarı başladı. Bu defa baskılı başlayan taraf İstanbulspor oldu.
Bir de gol buldular, ancak ofsayt olduğu için iptal edildi. Özgüvenimiz olmayınca basit top kayıpları yaptık. Bir defa daha yazayım, ALLAH NAZARDAN SAKLASIN bereket versin kalede DENİZ var.
İlk yarıda 7 şut attık. Sıfır isabet. İkinci yarı ise tek şut. Yani 90 dakikada 8 şut tek isabet. Bu arada bir gol bulduk, o da ofsayt gerekçesi ile iptal edildi.
Organize atak ile gol bulmak imkânımız yok, geriye tek ümit duran toplar. Kazandığımız duran toplarda da başarılı olamadık. Sonuçta camianın büyük ümitle galibiyet beklediği maç beraberlik ile sonuçlandı. Kupa maçını bir tarafa bırakıyorum. Önümüzdeki hafta ezeli rakiplerimizden Antalya ile evimizde oynayacağız.
Bu maçı kaybedersek hep bir ağızdan söyleyelim.
Bir tek şu tepenin arkası kaldı, orada da yoksa gör feryadı.