'KİRLENMEK GÜZELDİR'

Beşer yanılır, kirlenir. Bizlerin kirlenmeme şansı yok. Kirlenmemek, günahsız olmak peygamberlere has bir durum. Bizler kuluz, yaratılanız, insanız, beșeriz, şaşarız. Günah işleyeceğiz, hata yapacağız, yoldan çıktığımız anlar olacak, kirleneceğiz. Keşke kirlenmesek doğduğumuz gibi teremiz kalabilsek. Rabbimizin huzuruna keşke tertemiz çıkabilsek ama bu mümkün değil. Mesele temizlenmemek.

Hata yaptık yanlış yaptık. Tövbe ediyor muyuz? Çamura düştük. Ne yapalım görmedik, takıldık düştük. İş çamurdan çıkabilmek daha fazla kirlenmemektir. Bunu yapabilirsek doğru, güzel, hayırlı işler yapmış oluruz..

“Benim kirlenmemem lazım” diye bir sınır koyarsak kendimize, sırtımıza çok ağır yükler yüklemiş oluruz. Kitaplarda hep okuruz; “hiç hata yapmayan hayatta hiçbir şey yapmamıştır.” Ee biz de bu dünyaya potansiyelimizi çıkarmaya geldiysek; tabii ki insanî olarak hatalarımız kusurlarımız olacak. Daha da elzemi bunun hata olduğunu bilip doğrusunu keşfetmek..

Tabii ki bile-isteye hata yapmak değildir erdemlik. O zaman dünyanın dengesi bozulur. Ben hayatımda asla hata yapmadım diyen insanın alt yapısında kocaman bir kibir yatar. Kibirle kebir eştir kavram olarak. El Kebir celle celaluhu ismi şerifinin anlamı en büyük demektir. Zatının ve sıfatlarının mahiyeti bilinmeyecek kadar büyük olmak Allah’a mahsus. Bırakalım da sezar’in hakkını sezar’a verelim..

Hatırlar mısınız, çocukken, “kirlenmek güzeldir” diye bir reklam teması vardı.. işte kul da günah işlediğinde günahının farkına varıp, sana geldim ya rabbi Dediğinde mülkün sahibine yalvardığında dahası kulluğunun bilincine vardığında en büyük mertebeye ulaşmıştır.

Çok sevdiğim bir hadisi şerif ile yazımı tamamlıyorum. Sevgili Peygamberimiz sallallahu aleyhi ve sellem: “Bir kimse istirahat için ıssız bir çölde uyur, uyanınca yiyip içeceği bulunan bineğinin yanından kaybolduğunu görür. Her tarafta arar bulamaz. Yorgunluk içinde eski uyuduğu yere gelir. “Bu ıssız çölde aç susuz kalacağım için ölmem mümkündür” diyerek ümitsizlik içinde uyuyakalır. Uyandığın zaman devesini ve yiyip içeceğini başında görünce çok sevinir.

İşte Allah’u Teâlâ’da bu kulun sevinmesinden çok tövbe edene sevinir...